Prima schola 12im tonorum

intervalla in tenori, secundum octavam ambiti 1 2, 2 3, 3 4, 4! 5!, 5 6, 6 7, 7! 8 8 7 6 5 4 3 2 1 2, 5 4, 2 4, 1! -, 4 1, 2 2, - d-d 3, 3 4, 1! -, 4 1, 2 1, 1! e-e 3, 3 4, 1! 1!, 3 1, 2 1, 1! f-f 4, 2 5, - 1!, 3 2, 1 2, - g-g 4, 2 5, - 1!, 3 2, 1 2, - a-a 3, 3 4, 1! 1!, 3 1, 2 1, 1! h-h 3, 3 4, 1! -, 4 1, 2 1, 1! c-c

Intra tenorem et supraneum: perfecta consonantia non vadent in parallelis eiusdem intervalli diversi toni (ut 1-1, 5maior-5maior, 8-8, 12maior-12maior) , adde et eorumdem tonorum sed diversarum octavarum (1-8, 8-1, 5maior - 12maior, 12maior - 5maior); imperfecta consonantia inderdum vadent in parallelis eiusdem intervalli diversi toni (ut 3-3, 6-6, 10-10 - sed saepe non sunt idem intervallum, quia 3maior et 3minor et c se invicem sequuntur) sicut et imperfectum dissonante 4minor-4minor; a perfectis consonantibus progreditur omnibus modis nisi eis quos supra interdictos habes; ad perfecta consonantia pervenitur a perfecto consonanti alterius speciei, praesertim motu contrario (ut 1-5maior, 5maior-1, 5maior-8, 8-5maior, 8-12maior, 12maior-8) vel ab imperfecto consonanti, et motu contrario, et semiparalleli (ut 3(minor)-1, 3(maior)-5maior, 6(minor)-5maior, 6(maior)-8, 10(minor)-8, 10(maior)-12maior.) vel, in speciebus non primis, a dissonantia, sive perfectis sive imperfectis. imperfecta et perfecta dissonantia in prima specie vitantur, id est quando tonus ad tonum, punctum contra punctum ponitur imperfectum dissonante 4minor, vel et perfectum dissonante 4maior ponuntur et in prima specie, si subponitur consonante quid, ut 5maior sub 4minorem vel 3 vel 10 sub 4minorem vel maiorem imperfecta dissonantia alias ponuntur in speciebus 2is, 3is, 4is et 5is secundum regulas quuiuscumque speciei. In secunda specie - duo toni ad unum - primus tonus sequitur regulas primae speciei, secundus autem potest et esse dissonans, cadens vel subens inter duo consonantia gradatim; in tertia specie, secundus vel quartus tonus potest et subire et post cadere gradatim ad consonantem, et si sunt consonantes secundus et quartus, tertius potest ascendere vel descendere gradatim inter eos; in quarta specie duo toni ponuntur ad unum, sed primus syncopatus est a secundo prioris et secundus syncopatur ad primum insequentis, non potest dissonanter incipere quis tonus, et si dissonanter finitur ab eo gradatim proceditur ultra, e. g. a septima superiori proceditur ad sextam, a septima inferiori ad octavam, a quarta superiori ad tertiam, a quarta inferiori ad quintam, a secunda superiori ad unisonum vel primam, a secunda inferiori ad tertiam. In quinta sive florida specia, rhytmice variantur species, adde et quod duo minusculi toni dissonantes ascendere vel descendere possint inter consonantia sed solum gradatim.

per chitarristas: